Nieuws

Hulpbisschop Mutsaerts sprak afgelopen weekend op het voor jaarcongres van de Jongeren Organisatie voor Vrijheid en Democratie (JOVD) van de VVD. Hij was uitgenodigd om te spreken over het thema ‘Scheiding van Kerk en Staat’. De aanwezigen toonden zich na afloop positief verrast door de lezing.

‘We zijn erg blij dat de heer Mutsaerts bereid was om naar ons congres te komen. Zijn bijdrage hebben wij als zeer waardevol beschouwd. Ik denk dat het voor de mensen in de zaal een verhaal is geweest dat zij niet snel zouden verwachten van een vertegenwoordiger van de Rooms-Katholieke Kerk,’ zo liet de organisatie naderhand weten.

Mgr. Mutsaerts was duidelijk over waar de oorsprong van de scheiding tussen kerk en staat ligt: bij Jezus, toen hij zei ‘Geef de keizer wat des keizers is en aan God wat van God is’. (Mattheüs 22, 21). Hij maakte duidelijk dat de R.K.-Kerk niet voor een christelijke staat is maar de scheiding van kerk en staat juist belangrijk vindt, zolang de staat de vrijheid van godsdienst, ook die van minderheden, bewaakt en beschermt. Hij maakte bovendien duidelijk dat dit niet betekent dat de kerk geen politieke uitspraken mag doen.

‘De scheiding van kerk en staat betekent dus niet de scheiding van religie en politiek, al is dat een gangbare misvatting. Je merkt dat vaak. Als de dorpspastoor/bisschop/paus een mening ventileert over een onderwerp waar de politiek op dat moment over debatteert, dan is er altijd wel iemand die roept dat dat niet mag, want: scheiding kerk en staat. Dit wordt vaak aangehaald om alle kritiek te doen verstommen.’

Intolerantie
De hulpbisschop signaleerde een toenemende intolerantie ten opzichte van het christelijke geloof onder het mom van scheiding van kerk en staat en illustreerde dit met enkele recente voorbeelden.
‘Job Cohen kon zich in 2000 toen het homohuwelijk zijn intrede deed, nog wel de gewetensbezwaren van een minderheid voorstellen. Zo ook Femke Halsema die van mening was dat ruimhartig omgegaan moet worden met ambtenaren die principiële of religieuze bezwaren hebben tegen het homohuwelijk. Dat is nu juist tolerantie: dat je andersdenkenden respecteert. In 2015 is er van onze geroemde tolerantie weinig meer over. Een ambtenaar met gewetensbezwaren heet nu een weigerambtenaar en krijgt ontslag. Een verpleegster die het niet over hart kan krijgen het leven van een kind in de moederschoot te beëindigen wacht hetzelfde lot.
Zie hier ‘de vooruitgang’ in onze omgang met mensen met een minderheidsstandpunt. De tolerantie blijkt selectief waaruit je alleen maar kunt concluderen dat het intolerantie is.’

Dogma’s
Mgr. Mutsaerts vergeleek de hedendaagse intolerantie ten opzichte van met name religieuze minderheidsstandpunten met religieuze dwang. Ook dat noemde hij onverdraaglijk. Maar het hedendaagse politieke correcte denken kent zijn eigen dogma’s en eigen wegen tot uitsluiting van diegenen die anders denken. De hulpbisschop gaf het volgende voorbeeld:

‘Denk aan Brendan Eich, de CEO van Mozilla (brein achter internet browser Firefox) die zijn biezen kon pakken toen iemand ontdekte dat hij ooit een anti-homohuwelijk campagne gesteund had. Geschrokken van het leger Eich-bashers, kondigde Mozilla heel politiek correct aan dat door Eich aan boord te houden, het bedrijf geen rekening zou houden met de ‘diversiteit en inclusiviteit van de maatschappij’. Eich zou ‘zich dan ook terugtrekken’ – een eufemisme voor verbanning. Al doende wordt de moderne ketter weggejaagd uit de beschaafde maatschappij. Waarom? Omdat hij zich eenvoudigweg niet wenst te buigen voor het altaar van de meerderheid,’ aldus de hulpbisschop van bisdom ’s Hertogenbosch, die de VVD-jongeren met zijn lezing veel stof tot nadenken heeft gegeven.